poeta

  • 1poeta — tisa ‘Persona que escribe poesía’. El femenino tradicional y más usado es poetisa: «Doctora, periodista y poetisa, fue presidenta de la Liga de Mujeres Albanesas» (Alborch Malas [Esp. 2002]). Modernamente se utiliza también la forma poeta como… …

    Diccionario panhispánico de dudas

  • 2poeta — poéta (poȇta) m <N mn ē, G ā> DEFINICIJA ekspr. pisac koji stvara pjesnička djela; pjesnik SINTAGMA poeta laureatus (izg. poeta laureátus) pjesnik ovjenčan lovorovim vijencem, slavan pjesnik ETIMOLOGIJA vidi poetika …

    Hrvatski jezični portal

  • 3poeta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. poetaecie; lm M. poetaeci {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek piszący utwory poetyckie, zwłaszcza wiersze : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sławny poeta. Utalentowany poeta. Poeci okresu międzywojennego. Spotkanie młodzieży z… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4POETA — per excellentiam dictus Homerus, Athenaeo, l. 1. Dicaearcho in Vita Graeciae, Iustiniano, Institut. de Iur. G. Nat. Harpocrationi in Homeridae, Hesychio, Quintiliano, Institut. Orator. l. 8. c. 5. Senecae, Ep. 58. Aliis: cuius rei causam habes… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 5poéta — (poêta) m 〈N mn ē, G ā〉 ekspr. pisac koji stvara pjesnička djela; pjesnik …

    Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • 6poetă — POÉTĂ s. (livr.) poetesă. Trimis de siveco, 05.08.2004. Sursa: Sinonime  poétă s. f., pl. poéte Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic …

    Dicționar Român

  • 7poeta — /po ɛta/ s.m. [dal lat. pŏēta, gr. poiētḗs, der. di poiéō fare, produrre ] (f. éssa ; pl. m. i, ant. e ). 1. (crit.) [chi compone poesie: i p. dell Ottocento ] ▶◀ (non com.) poetante, rimatore, (non com.) verseggiatore, versificatore. ‖ prosatore …

    Enciclopedia Italiana

  • 8poeta — poeta, tisa sustantivo vate trovador (formal), rapsoda, bardo, coplero, coplista, rimador, poetastro. Vate es forma culta referida al poeta ya consagrado o ilustre. Coplero, coplista, rimador y poetastro son despectivos. Tro …

    Diccionario de sinónimos y antónimos

  • 9poeta — |é| adj. s. m. 1. Que ou aquele que faz versos. = AEDO, RAPSODO, TROVADOR, VATE 2. Que ou quem é idealista. • Feminino: poetisa.   ‣ Etimologia: latim poeta, ae …

    Dicionário da Língua Portuguesa

  • 10poeta — poetà sm. (2) psn. žr. poetas: Jau niekas tavęs taip giliai nemylės, kaip tavo nuliūdęs poeta! Mair …

    Dictionary of the Lithuanian Language