miar

  • 91decy- — «pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczający dziesiątą część podstawowej jednostki miary, wyrażonej w drugiej części złożenia; stosowany w metrycznym systemie jednostek miar do tworzenia nazw jednostek wtórnych, np. decybel, decylitr» ‹łac.› …

    Słownik języka polskiego

  • 92drachma — ż IV, CMs. drachmamie; lm D. drachm 1. «moneta rozpowszechniona w starożytnej Grecji w państwach Azji Zach. i w Kartaginie; obecnie jednostka monetarna w Grecji równa stu leptom» 2. «jednostka masy lub objętości w angielskich i amerykańskich… …

    Słownik języka polskiego

  • 93dziesiętny — «mający za podstawę swego układu albo konstrukcji liczbę dziesięć» ∆ Liczba dziesiętna «ułamek dziesiętny albo liczba całkowita z ułamkiem dziesiętnym, napisana w dziesiątkowym układzie pozycyjnym bez mianownika» ∆ Logarytm dziesiętny «logarytm,… …

    Słownik języka polskiego

  • 94dżul — m I, D. a; lm M. e, D. i a. ów fiz. «podstawowa jednostka pracy i energii w międzynarodowym układzie jednostek miar; praca, którą wykonuje na drodze 1 m siła 1 niutona» ‹od nazwiska fizyka› …

    Słownik języka polskiego

  • 95ersted — m IV, D. a, Ms. erstededzie; lm M. y fiz. «jednostka natężenia pola magnetycznego w elektromagnetycznym układzie jednostek miar (skrót: Oe)» ‹od nazwiska fizyka› …

    Słownik języka polskiego

  • 96gaus — m IV, D. a, Ms. gausie; lm M. y fiz. «jednostka indukcji magnetycznej w elektromagnetycznym układzie jednostek miar, odpowiadająca natężeniu pola magnetycznego równemu 1 erstedowi, określona jako indukcja w próżni» ‹od nazwiska matematyka i… …

    Słownik języka polskiego

  • 97gilbert — m IV, D. a, Ms. rcie; lm M. y fiz. «jednostka napięcia magnetycznego stosowana w elektromagnetycznym układzie jednostek miar (skrót: Gb)» ‹od nazwiska przyrodnika i lekarza› …

    Słownik języka polskiego

  • 98jard — m IV, D. a ( u), Ms. jardrdzie; lm M. y «podstawowa jednostka długości w angielskich (do 1971 r.) i amerykańskich układach jednostek miar, równa 0,9144 m (skrót: yd.)» ‹ang.› …

    Słownik języka polskiego

  • 99jednostka — ż III, CMs. jednostkatce; lm D. jednostkatek 1. «pojedynczy człowiek, osoba, osobnik» Nieprzeciętna, genialna, wybitna jednostka. Interesy jednostki. Rozwój duchowy jednostki. 2. «wyodrębniona, jednolita całość, podstawowa całość organizacyjna… …

    Słownik języka polskiego

  • 100koniogodzina — ż IV, CMs. koniogodzinanie; lm M. koniogodzinain «jednostka wtórna energii lub pracy w technicznym układzie jednostek miar (skrót KM· h) równa pracy wykonanej w czasie jednej godziny przy mocy jednego konia mechanicznego» …

    Słownik języka polskiego