caz
41e’caz — ə. 1) möcüzə, fövqəladə şey; 2) nitqdə fəsahətli olma; 3) acizləşmə, qüvvətsizləşmə; qocalma …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
42məcaz — ə. 1) keçid, keçmə; 2) kinayəli, eyhamlı (söz və ifadə haqqında); 3) həqiqi mənada deyil, bənzətmə və b. mənada işlədilmə (söz, ifadə və s. haqqında) …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
43məcazən — ə. məcazi olaraq, məcazi mənada …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
44vəcazət — ə. sözün müxtəsərliyi; ixtisar …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
45məcaz — is. <ər.> ədəb. Həqiqi mənasında işlənməyib, oxşarlığı və münasibəti olan başqa bir mənaya oxşadılaraq işlənən söz və ya ifadə; metafora. Şeirdə işlədilən məcazlar. Yazıçı məcazları çox işlədir …
46MI'CAZ — Mak adı büyük olan …
47İ'CAZ — Âciz bırakmak. Acze düşürmek, şaşırtmak. * Edb: Mu cize derecesinde düzgün ve icazlı söz söylemek. Benzerini yapmada herkesi acze düşürmek. Güzel söz söylemekte insanların muktedir olmadıkları derece. * Mu cizelik olan şey.(Kur an 1350 senedir… …
48cazziare — caz·zi·à·re, caz·zià·re v.tr. RE merid. sgridare, rimproverare violentemente {{line}} {{/line}} DATA: sec. XX. ETIMO: dal napol. cazzià …
49cazziata — caz·zi·à·ta, caz·zià·ta s.f. RE merid. violento rimprovero, lavata di capo: gli ha fatto una cazziata Sinonimi: cazziatone. {{line}} {{/line}} DATA: 1983 …
50cazziato — caz·zi·à·to, caz·zià·to p.pass., agg. → cazziare …