rémora

  • 1Remora — Remora …

    Wikipédia en Français

  • 2rémora — [ remɔra ] n. m. • 1562; lat. remora « retardement », de remorari « retarder, arrêter » 1 ♦ Zool. Poisson téléostéen (perciformes), dont la tête est pourvue sur la face supérieure d un disque adhésif qui lui permet de s attacher à de gros… …

    Encyclopédie Universelle

  • 3Remora — Rem o*ra (r?m ?*r?), n. [L.: cf. F. r[ e]mora.] [1913 Webster] 1. Delay; obstacle; hindrance. [Obs.] Milton. [1913 Webster] 2. (Zo[ o]l.) Any one of several species of fishes belonging to {Echeneis}, {Remora}, and allied genera. Called also… …

    The Collaborative International Dictionary of English

  • 4Remora — Rem o*ra (r?m ?*r?), n. [L.: cf. F. r[ e]mora.] [1913 Webster] 1. Delay; obstacle; hindrance. [Obs.] Milton. [1913 Webster] 2. (Zo[ o]l.) Any one of several species of fishes belonging to {Echeneis}, {Remora}, and allied genera. Called also… …

    The Collaborative International Dictionary of English

  • 5remora (1) — {{hw}}{{remora (1)}{{/hw}}s. f. 1 (lett.) Indugio, freno: porre una remora alla corruzione. 2 Scia laterale di nave. remora (2) {{hw}}{{remora (2)}{{/hw}}s. f. Pesce osseo marino con corpo slanciato, che ha sul capo un disco adesivo a ventosa con …

    Enciclopedia di italiano

  • 6remora — remóra s. f. Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic  REMÓRA s. f. peşte având un disc adeziv pe cap, cu care se fizează pe funduri de bărci, de corăbii. (< fr. rémora, lat. remora) Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa:… …

    Dicționar Român

  • 7remoră — REMÓRĂ s.f. Peşte având un disc adeziv pe cap, cu care se fixează pe funduri de bărci, de corăbii. [< it. remora, fr. rémora, lat. remora]. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN …

    Dicționar Român

  • 8REMORA — Graecis ἐχενηῒς, a navibus sistendis, seu retinendis; item Ναυκράτης, ab eadem causa: Latinis aliter Remeligo: Plautus, Casinâ, Actu 4. sc. 3. v. 7. secundum quosdam. Nam quid illae tam diu intus remorantur remeliigines. Pisciculus dicitur, cui… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 9rémora — sustantivo femenino 1. (macho y hembra) Familia Echeneidae. Pez teleósteo marino de color grisaceo, que se une con una especie de ventosa que tiene en la cara superior de la cabeza a objetos flotantes o a otros peces mayores, con los que convive… …

    Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • 10remora — / rɛmora/ s.f. [dal lat. remŏra, der. di mora indugio ], lett. 1. [spec. al plur., ciò che ritarda o ostacola qualcosa: non porre remore ] ▶◀ freno, impedimento, intralcio, ostacolo. 2. [spec. al plur., ciò che trattiene dall agire: non avere… …

    Enciclopedia Italiana